Leggett

Zo dan maar de fiets gebruiken, I.p.v. Het openbaar vervoer, deze dag. Maar er gaat nog wel een plaatselijke bus 25 km mijn richting uit. Die gaat om 7 uur, jammer zei de schauffeuse, je kan niet mee want ik kan je fiets niet voorop hebben vanwege de bochten. O, maar mag de fiets dan niet in de bus, mmmmmmm, ja dat mag, zij krijgt een big hug en we vertrekken. Dat was de eerste hobbel, daarna vele heuvels, 85 km gedaan, een drankje bij een winkel en vraag aan een aardige mevr. Weet u een camping?
Ja 3km naar het noorden, ik werk daar tegenover in een winkel/ restaurant. Ik blij, kom ik op de camping, geen mens, brrrrr.
Misschien kan ik aan de overkant bij de winkel in de tuin met mijn tent. Ga het vragen, ontmoet ik 2 jongens, die mij vragen waar en wat ik doe? Vertel mijn verhaal over de camping. O, maar wij staan daar ook,wij doen hier seizoen werk, er is ook een meisje bij en voor mij belangrijk een hond.
Ga terug na eerst een lekkere thee te hebben genomen. En er zijn nog wat mensen komen staan. Ik waste vroeg, zo tegen 6 uur, slaan de mensen hun tent op. 'Snachts er uit, kom ik terug, aarde donker kon ik mijn tent niet terug vinden, dat is ook een raar gevoel.......
Terug gevonden en weer terug in mijn slange vel.
De volgende morgen, wat doet mijn fiets raar, ligt het aan de weg, nee......achterbanden leeg....
Eerst maar koffie en een verse koek.....dan gevraagd of iemand mij wilde helpen. Ja de eigenaar wil dat, wij het lek samen gevonden, een ijzer/iets, in de buitenland, met pincet kon ik het er uit halen. Laten we naar een fietsenmaker gaan, 25km naar het noorden, ik heb daar toch nog iets te doen.
Daar had ik wel oren naar. Wat is dat relaxt, de heuvels op en af te gaan in de auto, maar toch voelt je lijf het.
Leuke fietsenmaker, ook de banden weer mer veel lucht en al wat km afgelegd, die dag, dan ga ik een State park in met de beroemde Redwood bomen, die dikke en lange bomen.
En een fijne camping, met veel tenten en hun bewoners.